Στο ηλεκτρ. περιοδικό “Εύπλοια” βρίσκεται κομμάτι των ενδιαφερόντων μου τα τελευταία χρόνια.
“Γυαλί – Το Νησί που Χάνεται” περσινό κείμενό μου για την “Εύπλοια” (ηλεκτρονικό περιοδικό που επιμελούμαι από 8ετίας).
“Αφιέρωμα στην Από-ανάπτυξη”, “Εύπλοια” 23o Τεύχος, Νοέμβριος 2009
Επίσης:
“Οι Τοίχοι που Τραγουδούν” (δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ για την Άνω Σύρο όπου κατοικώ)
“Η Νήσος των Θησαυρών” (ντοκιμαντέρ για τα περιβαλλοντικά προβλήματα της Σύρου)
ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ (ΠΟΥ) ΔΕΝ ΟΔΗΓΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ…
(Ένα Παραμύθι για τους αγαθούς αγρίους της Ανάπτυξης)
Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα νησάκι καταμεσής στο Αιγαίο εζούσε μέσα σε λιτά μεγαλεία ένας γέρο-Βασιλέας παλαιών αρχών και γηραλέων αντιλήψεων. Ήτον πολύ αγαπητός στους υπηκόους του και είχε ένα μοναχοπαίδι. Ετούτο πάλε το Πριγκιπόπουλο είχεν από μικρό δείξει μιαν έφεση προς τα τρανά μεγαλεία και την άνευ ορίων Ανάπτυξη. Κάποτες η θειάκα του νεαρού βλαστού εδώρισε παίγνια εις τον μικρό Πρίγκηπα, ήτοι έναν πλαστικό εξκαφέα, μίαν μηχανική μπουλδόζα και μίαν μπετουνιέρα δια να παίζει, και ο μικρός Πρίγκηψ πλια όλο στα αναπτυξιολάγνα παίγνια είχεν τα μυαλά του. (περισσότερα…)
Τέος Ρόμβος
Αξιότιμοι αναγνώστες της Γαλέρας θα μου επιτρέψετε να παραχωρήσω σήμερα τη θέση μου στον Γουρλίκα, το γάτο μου, που θέλει διακαώς να σας μιλήσει για ένα καυτό ζήτημα…
«Αγαπητά ζώα, γνωρίζετε βεβαίως ότι εμείς δεν χρειαζόμαστε μαγείρους και μαχαιροπήρουνα για να φάμε, δεν χρειαζόμαστε ρούχα για να ενδυθούμε, παντρευόμαστε χωρίς την παρουσία παπάδων, γεννιόμαστε χωρίς μαιευτήρες και πεθαίνουμε χωρίς τη μεσολάβηση γιατρών και δημίων. Δεν συντηρούμε στρατούς και δεν ξέρουμε τι θα ειπεί πατρίδα και ιδιοκτησία, και γι’ αυτό δεν προσφεύγουμε στα δικαστήρια και σε πολέμους, παρά μόνον καμιά φορά μονομαχούμε για το παχύ χορτάρι ενός χορτολίβαδου ή για τα μάτια κάποιας εύμορφης γάτας, σκύλας, λέαινας, φοράδας ή ελαφίνας. Αλλά μέχρις εκεί…» (περισσότερα…)
Ήμουν γέννημα και θρέμμα της μεγάλης πόλης. Είχα περάσει μεγάλο μέρος της ζωής μου ζώντας αποξενωτικά, αλλοτριωμένα, ασυνάρτητα στις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις. Τα καλοκαίρια κατέβαινα στα νησιά του Αιγαίου. Μύχιος πόθος μου ήταν να ζήσω μόνιμα σ’ ένα νησί. Να γευτώ αυτή την ξεχωριστή εμπειρία ζωής σε μια στεριανή (περισσότερα…)
ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΓΗΣ
Του Τέου Ρόμβου
Υπάρχουν διάφορες προσεγγίσεις, αναγνώσεις και πάμπολλες οικονομικές αναλύσεις για το πώς φτάσαμε ως εδώ, υπάρχουν όμως και κάποιες μελέτες που επικεντρώνονται στην ιστορική πορεία της χώρας και ενθυμούμενός τες αγανακτώ. (περισσότερα…)
Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΥ ΛΙΤΟΔΙΑΙΤΟΥ
Του Τέου Ρόμβου
Όταν ήμουνα παιδί, κάποια αγαπημένα πρόσωπα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαπαιδαγώγησή μου. Πρώτα ο πατέρας μου, ένας φτωχός ζωγράφος που αδιαφορούσε για τα ένυλα και με έμαθε να αρκούμαι στα ολίγα. Τα (περισσότερα…)
Τεος Ρομβος 